AI betwist logica infillverbod

Een kunstmatige-intelligentiemachine heeft vraagtekens gezet bij de logica achter het voorgestelde verbod op polymere infill. De machine kreeg vijf vragen en gaf duidelijke antwoorden die allemaal aantoonden dat een verbod op de verkoop van polymere infill niet het juiste antwoord zal zijn om de vermindering van microplasticvervuiling een gezonde samenleving te balanceren.

De vragen werden gesteld door RE-PLAN CITY LIFE, een werkgroep van de European Tyre Recycling Association (ETRA), die tot doel heeft technici van PA, belanghebbenden en beleidsmakers bewust te maken van het gebruik van gerecycleerde bandenmaterialen (RTM’s) in gebouwen, stedelijke gebieden en sportinfrastructuur.

Op de vraag “Wat zijn 5 belangrijke punten om op een veilige en duurzame manier gerecycled rubber instrooimateriaal in kunstgras te gebruiken om te voorkomen dat er granulaten in het milieu terechtkomen?” antwoordde de machine:

1. Correcte installatie: het installatieproces moet correct worden uitgevoerd om ervoor te zorgen dat de vulling van gerecycled rubber stevig op zijn plaats zit en niet gemakkelijk kan ontsnappen. De juiste installatietechnieken, zoals het gebruik van geschikte lijmen en kantsystemen, kunnen helpen om het vrijkomen van gerecyclede rubbervulling in het milieu te verminderen.
2. Regelmatig onderhoud: Regelmatig onderhoud, zoals borstelen en stofzuigen, kan helpen om de gerecyclede rubberen vulling op zijn plek te houden en te voorkomen dat het in het milieu terechtkomt. Regelmatige monitoring en inspectie kunnen ook helpen bij het identificeren van plekken waar de vulling van gerecycled rubber mogelijk is losgeraakt, zodat passende corrigerende maatregelen kunnen worden genomen.
3. Gebruik van inperkingssystemen: Het gebruik van inperkingssystemen, zoals hekken of barrières, kan helpen voorkomen dat infill in de omgeving komt. Deze systemen kunnen bijzonder effectief zijn in combinatie met goed onderhoud en monitoring.
4. Correcte verwijdering: Correcte verwijdering van afval, inclusief oude vulling, kan helpen om het vrijkomen van rubberdeeltjes in het milieu te minimaliseren. Dit kan inhouden dat het materiaal wordt gerecycled of op een veilige manier wordt afgevoerd.

Risicomanagement

Op de vraag “wat zijn de 5 kernpunten die het instrooiverbod om het vrijkomen van rubbergranulaat uit kunstgras in het milieu te beperken, onhandig en niet effectief maken?” antwoordde de machine:

1. Gebrek aan alternatieven: Een verbod op rubbervulling kan onhandig en niet effectief zijn als er geen direct beschikbare en kosteneffectieve alternatieven voor rubbervulling zijn. Dit kan resulteren in het blijven gebruiken van SBR, ondanks het verbod, of het gebruik van minder wenselijke alternatieven die mogelijk minder goed presteren of andere milieueffecten hebben.
2. Hoge vervangingskosten: Het vervangen van bestaande kunstgrasvelden door alternatieve instrooimaterialen kan duur zijn, vooral voor grote voorzieningen zoals sportvelden en parken. De hoge vervangingskosten kunnen een verbod op SBR voor veel gemeenschappen en organisaties onpraktisch maken.
3. Moeilijke handhaving: Handhaving van een verbod op rubberinfill kan moeilijk zijn omdat het een uitdaging kan zijn om naleving van het verbod te controleren en te handhaven. Dit kan ertoe leiden dat ondanks het verbod toch rubberinvulling wordt gebruikt, waardoor er meer rubbergranulaat in het milieu terechtkomt.
4. Economische impact: Een verbod op rubberinfill kan een aanzienlijke economische impact hebben op de industrie, maar ook op leveranciers en fabrikanten van rubberinfill. Dit kan leiden tot banenverlies en verminderde economische activiteit, wat bredere sociale en economische implicaties kan hebben.
5. Weerstand tegen verandering: Er kan weerstand zijn tegen verandering van belanghebbenden die hebben geïnvesteerd in kunstgrasvelden met rubbervulling en bekend zijn met het product. Deze weerstand kan het uitdagend maken om een verbod op rubberinvulling door te voeren en het gebruik van alternatieve materialen te stimuleren.

De reactie van de AI-machine ondersteunt wat velen de afgelopen jaren hebben bepleit: het bereiken van een gezondheidsmaatschappij en het verminderen van vervuiling door microplastics kan hand in hand gaan zonder dat er een verbod op de verkoop van polymere vullingen nodig is.