Update WK-velden

Een FIFA-delegatie heeft de Universiteit van Tennessee (UT) in Knoxville, VS bezocht om de onderzoeks- en ontwikkelingsfaciliteit (R&D) voor grasmatten te inspecteren en de teams te ontmoeten die werken aan het creëren van de perfecte velden voor het WK voetbal van 2026.

De FIFA Research Field Day was de eerste officiële bijeenkomst van de groundsman van alle 16 stadions en trainingslocaties in de gaststeden voor het WK voetbal van 2026. Vertegenwoordigers van landenbonden, confederaties, competities, clubs en industriële leveranciers waren, tezamen met zo’n 200 grasspecialisten, aanwezig.

Samen bespraken ze de uitdagingen en kansen voor het FIFA World Cup 26 R&D-project.

Alle elf WK-stadions in de VS zijn de thuisbasis van NFL-teams, en om deze om te zetten naar voetbalvelden moeten stoelen worden verwijderd om het veld groter te maken. Sommige NFL-stadions maken gebruik van kunstgras wat tijdelijk vervangen zal worden door gras.

Heimo Schirgi, Chief Operating Officer World Cup van FIFA, werd vergezeld door Manolo Zubiria, FIFA Chief Tournament Officer namens de VS, Kaj Heyral, directeur Infrastructuur & Technische Diensten, Alan Ferguson, de Senior Manager Veldbeheer en Ewen Hodge die straks eindverantwoordelijk zal zijn voor alle velden.

Deelnemers aan de rondleiding kregen de kans om de veldonderzoeksfaciliteit op de UT te inspecteren, naar experts te luisteren en bijgepraat te worden over de status en de lessen van het FIFA Research Project. Pitchmanagementteam

Het innovatief vijfjarig onderzoeks- en ontwikkelingsproject om de perfecte velden voor het toernooi te produceren ging in juni 2022 van start, onmiddellijk nadat de gaststeden voor het WK voetbal bekend waren.

Pitch management team

FIFA werkte samen met UT en Michigan State University (MSU), twee wereldwijd gerenommeerde onderzoeksleiders die gespecialiseerd zijn in veldbeheer en spelerswelzijn, om het grootste sportgrasonderzoeksprogramma ooit specifiek voor voetbal te realiseren.

Het project omvat het verzamelen van gegevens van stadions in heel Noord-Amerika.

Een team van studenten en technici reisde naar Mexico-Stad om te bepalen welke grassoorten gebruikt moesten worden op locaties op grote hoogte. De twee hoofdprofessoren van de universiteiten die aan dit R&D-programma werkten, waren ook al betrokken bij het veldontwikkelingsprogramma voor het laatste WK voetbal in Noord-Amerikaanse in 1994.

“Een van de gemakkelijkste beslissingen die ik was de samenwerking tussen de universiteiten van Tennessee en Michigan State”, aldus Ferguson. “Beide hadden al een toonaangevende reputatie ter wereld, beide werden al geleid door toonaangevende grasprofessoren. Ik wilde het wiel niet opnieuw uitvinden, het was er al.”

Met drie gastlanden, zestien gaststeden en verschillende sportlocaties, tijdzones en klimaten vormt het toernooi unieke uitdagingen voor het leveren van uniforme en consistente natuurgrasvelden. Het is ook een kans om de optimale spelomstandigheden te ontwikkelen voor het grootste sportevenement in de geschiedenis in 2026, evenals voor toekomstige toernooien over de hele wereld voor de komende jaren.

“Het is belangrijk dat we deze velden speelbaar krijgen en er zo identiek mogelijk uitzien. Of het nu een stadion in Canada is, in het middenwesten van de VS of in de bergen van Mexico, we willen dat er consistentie is met wat een speler onder zijn voet voelt. Voor ons draait het allemaal om de consistentie van de speelbaarheid voor de speler”, aldus Ferguson.

Problemen in de 16 gaststadions, 84 trainingslocaties en 178 oefenvelden die men heeft geinventariseerd zijn onder meer het grasonderhoud in volledig overdekte stadions, het vervangen van kunstgrasvelden door hybridevelden, variaties in de ondergrondnormen en verschillende grassoorten.

Het team test het gras ook op interactie tussen bal en ondergrond, tractie bij sporters en onderhoudsgemak.

Kas op steroide

Bij het AgResearch and Education Center van de UT is een enorme kas gebouwd. Hier worden de omstandigheden in een overdekt stadion nagebootst. Een dergelijke kas wordt nu al door het Santiago Bernabeu Stadion gebruikt om het veld van Real Madrid in optimale conditie te houden.

Omdat FIFA samenwerkt met graszodenleveranciers in de gastlanden om het gras elders te kweken en deze in de weken voorafgaand aan het toernooi naar stadions te transporteren en te installeren, heeft MSU een 23.000 vierkante meter grote asfaltplaat op de campus geïnstalleerd om het concept van het aanleggen te repliceren.

Dr. John Sorochan, hoogleraar Turfgrass Science and Management aan de UT, legde uit dat de R&D tot zowel milieu- als kostenvoordelen zou kunnen leiden. “Duurzaamheid is hierin een uniek onderdeel”, zegt Sorochan. “Het vermogen om binnen 16 tot 20 weken een oogstbare graszode te produceren is van het grootste belang. We kunnen heel snel iets doen en we kunnen ook de vrachtkosten verlagen. In theorie kunnen we dit waarschijnlijk dichter bij stedelijke gebieden doen door, bijvoorbeeld een grote, vrijgekomen parkeerplaats te gebruiken en de graszoden daadwerkelijk dicht bij de stadions te kweken, zodat je ook de transportkosten verlaagt.”

Dr. John Rogers III, North American Turf Management Specialist van MSU, voegde hieraan toe: “Als je dit kunt perfectioneren – en dat is wat wij doen – breng je de grasgraswetenschap vooruit. Je vergroot de duurzaamheid, je vergroot elk onderdeel van het vermogen van de grasbeheerder om multi-evenementen te kunnen organiseren in multifunctionele stadions. Het opent alle mogelijkheden, en het is voor mij de belangrijkste reden dat ik bij dit project betrokken raakte.”