Toch bodemleven in hybrideveld nastreven?

Het bodemleven stimuleren in een hybrideveld lijkt vloeken in de kerk. Toch zijn Bertus Meijer en Marcel Harmsen van de gemeente Dalfsen ervan overtuigd dat ze daarmee een beter veld en méér speeluren creëren. Dat doen ze door zich juist op schimmels in de bodem te concentreren.

Bij een hybrideveld zijn de waterdoorlatendheid en stabiliteit het belangrijkste uitgangsput. Bodemleven, met kans op vervetting, is volgens de bouwers daarom ongewenst. Vandaar dat de opbouw van zo’n veld sterkt leunt op die voor een vol-kunstgrasveld. Hiervoor wordt juist schraal zand gebruikt. De gemeente Dalfsen besloot voor het hybrideveld van V.V. Hoonhorst van het bestaande dogma voor hybridevelden, af te wijken. “De toplaag van het bestaande grasveld is destijds in depot gelegd waarna deze is verschraald en opnieuw is gebruikt,” zo herinnert Jan ter Steege van PLANN ingenieurs zich. Zij hadden het project geheel voorbereid en begeleid. Omdat het leemgehalte in de bodem in Hoonhorst hoger is dan wat wordt aangehouden voor een hybrideveld bij een betaald voetbalclub, was verschraling sowieso noodzakelijk. “Nadat de grond was afgegraven is er eerst schaal zand teruggebracht. Vervolgens is er zo’n 15 cm van de oude, verschraalde toplaag daar bovenop gelegd waarna de backinggebonden hybridemat is uitgerold. Deze is vervolgens ingestrooid met de grond van het oude veld die we dus verschraald hebben.” Nu, vijf jaar later, ligt er een volle grasmat die veelvuldig wordt bespeeld.