De rechter die binnenkort een oordeel moet vellen over een geschil omtrent een kunstgras voetbalveld in de gemeente Leidschendam-Voorburg, zou wel eens de norm voor de inhoud van aanbestedingen kunnen bepalen.
Het geschil draait om de kunstgrasmat van een voetbalveld dat Domo Sports Grass onlangs op sportpark ’t Loo in Voorburg versneld heeft vervangen. Eind 2021 besloot de gemeente dat een vervroegde en versnelde vervanging noodzakelijk was omdat het veld anders niet door de KNVB zou worden goedgekeurd. Domo Sports Grass won de aanbesteding en heeft inmiddels het veld gerenoveerd. Naar nu blijkt is dat gedaan met een mat waarvan de vezeldikte kleiner is dan wat Domo Sports Grass had geoffreerd.
Volgens de aanbesteding die de gemeente had opgesteld in samenwerking met adviesbureau B.A.S. Begeleiding en Advies Sportterreinen, werden de vezels geacht tussen de 380 en 450 micron dik te zijn. De gemeente claimt nu dat dat niet de realiteit is. Volgens lokale media erkent Domo Sports Grass dat het daar 10% onder zit.
“Het bedrijf dient het product te leveren wat is afgesproken,” zo tekende omroep West op uit de mond van de advocaat van de gemeente Leidschendam-Voorburg tijdens een kort geding bij de Haagse rechtbank. “De huidige mat voldoet niet aan de kwaliteitseisen.”
Domo Sports Grass erkende tijdens de zitting dat er nu een andere mat ligt dan was beloofd maar merkte op dat de nieuwe mat wel degelijk voldoet aan de gestelde kwaliteitscriteria. Volgens de advocaat zouden die criteria toestaan dat de vezeldikte tien procent kleiner mag zijn dan was afgesproken. Ook had Domo Sports Grass de gemeente geïnformeerd dat het een andere mat zou toepassen dan aanvankelijk was aangeboden en was de gemeente daar stilzwijgend mee akkoord gegaan, aldus de advocaat.
Tijd om lessen te trekken
Vele partijen roepen al jarenlang dat kopers van kunstgras zich niet bezig moeten houden met de technische specificaties van het kunstgras, maar juist om een performance moeten vragen. Dit artikel bespreekt waarom de focus op de technische specificaties van kunstgrasvezels niets zegt over de uiteindelijke performance van een veld.
Toch valt het te begrijpen waarom kopers graag een bepaalde vezelkwaliteit of vezeldichtheid voorschrijven. Een dikkere vezel of hogere vezeldichtheid zou, in principe, de mat minder snel moeten doen slijten. Sportveldenbouwers stellen dan echter dan veel ook afhangt van de gebruiksintensiteit, (de kwaliteit van) het onderhoud en de schoenen die men draagt.
In het dispuut met de gemeente Leidschendam-Voorburg verweert Domo Sports Grass zich door te stellen dat de afwijking binnen de marges van de specificaties vallen die overeen waren gekomen. De cruciale vraag is echter of de gemeente Leidschendam-Voorburg om een specifieke vezeldikte heeft gevraagd of juist om een product heeft gevraagd. In dat laatste geval kan de bouwer terugvallen op de marge die het heeft wanneer een testinstituut de kwaliteit van een kunstgrasmat of vezel bij de verplichtte laboratoriumtest moet vaststellen. Die testen houden 10% marge aan ten opzichte van de claim die de tufter of sportveldenbouw over de vezel of mat maakt.
Om enige discussie te ondervangen is het voor kopers of tenderopstellers raadzaam om gewoon een bodemgrens voor een bepaalde waarde in te stellen.
Op 5 april doet de rechtbank uitspraak. Vanaf dan kunnen we nieuwe lessen trekken om ook deze discussie in de toekomst te ondervangen.