Duurzaamheidslabel voor kunstgras in de maak

Een speciaal label moet kopers van een sportvloer straks gaan helpen producten op basis van duurzaamheid te selecteren. Het duurzaamheidslabel zal verschillende niveaus gaan hebben met vaste componenten die meetbaar en toetsbaar zullen zijn.

De uitwerking van het duurzaamheidslabel is een initiatief van de Routekaart Verduurzaming Sport. Het label is een vervolg op het LCA Tool Sportvloeren project. In dat project is voor kunstgrassportvelden een werkwijze bepaald om de milieu-impact door middel van de Milieukostenindicator (MKI) inzichtelijk te maken. De MKI zoals we die al kennen voor bouwmaterialen zou daar zeer geschikt voor zijn, zo is men van mening, maar betreft een enkel voor Nederland te gebruiken methode. Nu de Europese Commissie de zogenaamde category rules heeft geaccepteerd waarmee de ecologische footprint van een product bepaald kan worden, de zogenaamde Product Environmental Footprint Category Rules (PEFCR), wordt ook deze genoemd als basis voor het duurzaamheidslabel. “De PEFCR is door de Europese autoriteiten uitgewerkt. We hebben niet de behoefte om iets nieuws te gaan ontwikkelen,” zo verklaart Bob Thomassen van het Kwaliteitszorgsysteem (KZS) de voorkeur voor deze methode. Met z’n voorkeur voor de PEFCR-methode, sorteert Thomassen al voor op een toekomst waarin de PEF in Europa leidend is. Kunstgras voor sport is de eerste productgroep waarvoor er een duurzaamheidslabel gemaakt gaat worden. “Bij het opstellen van die spelregels heeft de kunstgrasindustrie een hele belangrijke rol gespeeld. Kunstgras was namelijk één van de slechts vier productgroepen die door de Europese Commissie werden uitgenodigd om de PEFCR-methode verder uit te werken voordat het concept ook voor andere productgroepen uitgerold zou gaan worden. Je kunt dus stellen dat de Europese kunstgrasindustrie een voortrekkersrol heeft gespeeld,” zo verklaart Stefan Diderich namens de ESTC, de branchevereniging voor de kunstgrasindustrie in Europa, het Midden-Oosten en Afrika, het enthousiasme om kunstgras voor sport ook nu weer als eerste productgroep te nemen. Vier jaar lagen leverde een ESTC-werkgroep bestaande uit vertegenwoordigers van zowel kunstgrasfabrikanten als recyclers aangevuld met een vertegenwoordiger van UEFA, input voor het opstellen van de regels. Hun voorstellen werden weer getoetst door tufters, sportveldenbouwers en shockpadleveranciers, terwijl ook FIFA en UEFA nadrukkelijk meekeken. De betrokken bedrijven vertegenwoordigde bijna 80% van de Europese kunstgrasindustrie. “PEFCR wordt dus breed gedragen door onze industrie,” zo is zijn mening.

Alleen de toplaag

Net als de Nederlandse MKI weegt de Europese PEF (zie kader) de milieu-impact van het kunstgrastapijt, de infill en de shockpad. “Het beslaat 17 milieu-impacts zoals klimaatverandering, uitputting van grondstoffen, watervervuiling en luchtvervuiling als gevolg van de productie van deze componenten. Dankzij de regels kan de impact voor producten binnen dezelfde categorie nu beter worden vergeleken,” zo licht Wilko Zuidema van het KZS toe. 16 Van die impactcategorieën zijn standaard maar op verzoek van de Europese Commissie is er voor de kunstgrassector één extra impactcategorie toegevoegd. “Dit betreft microplastics. Dit is een belangrijk element die de PEF-score kan beïnvloeden.”

Het duurzaamheidslabel gaat voortborduren op de Life Cycle Analysis (LCA) voor sportvloeren die de Nederlandse sportveldenbranche de afgelopen jaren heeft uitgewerkt. “De LCA is een in Europa geaccepteerde meetmethodiek. Het project LCA-Tool sportvelden was vooral gericht op het genereren

Of login als u al abonnee bent Username or Email Address Password Remember Me Register|Lost your password?